Iets om ineens aan te doen

Na al die rokjes en kleedjes die blijkbaar toch niet gedragen kunnen worden, besloot ik om voor de oudste dochter toch maar eens een joggingbroek te naaien (die is namelijk al eventjes te klein en ik dacht altijd dat de winter toch bijna gedaan was, maar blijkbaar denkt de winter daar anders over).

Ik maakte ze toch maar in een niet te dikke stof (iets superzacht tussen sweaterstof en tricot van bij Modecoupon).

Het patroon komt uit Ottobre 1/2008.

Ik dacht dat het een makkelijke broek was (en dat was ook), maar vergat wel op voorhand de werkbeschrijving te lezen. En dan blijkt ineens dat je in de boordstof 2 knoopsgaten moet maken. Ik had daar al slechte ervaring mee, knoopsgaten in tricot, maar deze keer is het me toch gelukt.
Uit pure euforie stikte ik de tailleband vanachter toe, waardoor het striklint er niet meer door kon. De broek is dus goed gelukt langs voor, maar langs achter miszie je er toch iets aan hoor).

Zie, 2 schone knoopsgaten hé!

Tot de volgende keer!