dinsdag 26 juni 2012

Afscheid van de onthaalmoeder

Vandaag ging de jongste dochter voor de allerlaatste keer naar haar onthaalmoeder.

En zo komt er nog maar eens een einde aan een tijdperk. Het tijdperk van 's ochtends twee verschillende richtingen moeten uitrijden om de kinderen te droppen, een tijdperk van elk vrij moment alleen met de jongste dochter doorbrengen en daar dan ook wederzijds van genieten, een tijdperk van leuke babbeltjes met de onthaalmoeder...

Vanaf september gaat ze naar school. Vanaf september zetten we ze allebei af op dezelfde speelplaats. Vanaf september zal ik op de momenten dat ik niet moet werken eventjes kinderloos zijn...

Ik kan het mij allemaal nog niet goed voorstellen, maar ik veronderstel dat ook dit wel weer in orde zal komen en dat ik het waarschijnlijk héééél rap gewoon zal zijn.

Na bijna 4 jaar dankzij haar steeds met een gerust geweten naar mijn werk te kunnen trekken, had ze natuurlijk wel een cadeau verdiend. Ze kreeg van ons een mand, gevuld met allemaal cadeautjes die een onthaalmoeder volgens ons altijd wel kan gebruiken. Die cadeautjes werden door mij allemaal voorzien van een sticker waar iets meer uitleg op staat:


  • eentje om al die tranen en snottebellen af te kuisen (een doos zakdoekjes)
  • eentje om luiers te verversen (een pak vochtige doekjes)
  • eentje om de pijntjes te verzorgen (een pakje pleisters)
  • eentje om de handen te wassen ( een zeeppompje)
  • eentje om jezelf eens te verwennen (chocolaatjes)
  • eentje om het mooie (nieuwe) huis nog mooier te maken (een kleine orchidee)
  • eentje helemaal voor haar om zich na al dat harde werk eventjes te ontspannen (een vivabox tijdschriften voor haar)
  • en dan nog een kaartje met een foto van de dochter en 2 tekstjes, eentje van de dochter en eentje van de mama en de papa:
Na mijn zus ben ook
ik hier lange tijd geweest
En altijd was het een feest.
Maar nu is het tijd om stilaan te gaan,
Vanaf september zal ik op de speelplaats staan.
En al ben ik nu een grote meid,
toch is het met een beetje spijt
dat ik wegga van hier,
van maanden vol plezier.
Er blijft voor jou altijd heel apart,
Een plaatsje in mijn kinderhart!



Bedankt voor alle goede zorgen,
voor alle leuke praatjes,
voor het geruste gevoel dat je ons gaf
als we moesten gaan werken!

Hopelijk tot ziens!


Heel binnenkort gaat ze er voor een hele tijd vantussen zijn door een operatie (vandaar de tijdschriften, die zal ze zeker kunnen gebruiken tijdens de iets minder mobiele periode) en stiekem hoop ik dat als we ooit nog eens een onthaalmoeder nodig hebben, dat ze er dan opnieuw staat, want het is toch wel gemakkelijk, zo'n onthaalmoeder die je kent en vertrouwt.

Ik ga mij nu nog een beetje wentelen in zelfmedelijden (ge kent da wel "Ze worden toch zo snel groot" e.d.), maar ik heb toch zo'n vermoeden dat ik dit heel snel gewoon zal worden.

Tot de volgende!

maandag 25 juni 2012

Bedankt, lieve juf

Net zoals zoveel kinderen had de oudste dochter het afgelopen jaar een hele goed juf bij wie ze heel veel bijgeleerd heeft.
En al die inzet een heel jaar lang mag van mij gerust eens beloond worden.

De oudste dochter maakte een tekening van de juf (dat zei ze toch).
Ik bewerkte die tekening met de computer en borduurde die dan op een handdoekje met de naam van de juf erbij. Volgens mij kan een kleuterjuf een handdoek altijd wel gebruiken. En die tekening krijgt ze er natuurlijk ook bij.


De tekening van de oudste dochter
Zoals je ziet veranderde ik wel de kleur van het hoofd en het haar, want ze had ook al een gele handdoek gekozen en ik wou natuurlijk niet dat het leek alsof die juf geen hoofd heeft hé!

Veel groetjes!

zondag 24 juni 2012

Nog een baby ...

Een tijdje geleden dacht ik eindelijk eens helemaal bij te zijn met de baby-cadeautjes. Ikke helemaal blij.

...Tot ik vorige week ineens een collega terugzag op het werk die ik gewoon vergeten was (en de kindjes van die collega zitten dan ook nog eens al jaren bij dezelfde onthaalmoeder). Vol schaamte kroop ik 's avonds achter de computer en mijn naaimachine om een cadeautje tevoorschijn te toveren.

2 slabjes maakte ik en eentje krijgt ze (ah ja, ik had toch wel per ongeluk bij het eerste de lintjes mee vast geborduurd zeker, daar kan je niet veel mee doen hoor).
Misschien kan je hier ineens nog een beetje inspiratie opdoen voor mijn give-away.


In het vorige bericht over baby-cadeautjes kon je ook al lezen hoe slecht ik ben in het uiteindelijk ook bezorgen van cadeautjes (daarom dat ik er nu een naam opzet, dan moet ik wel), dus besloot ik om er 3 met de post op te sturen, maar niet zonder een persoonlijk kaartje. Voor elk babietje maakte ik een kaartje, aangepast aan de nieuwe gezinssituatie. Nu maar hopen dat die ook aankomen hé.

Groetjes en tot binnenkort!

zaterdag 23 juni 2012

Een klein sjakoske voor een klein madammeke

Binnen een paar dagen wordt een klein meisje 6 jaar. Het kleine meisje had vanaf het eerste moment mijn hart gestolen aangezien haar geboortedatum was uitgerekend op de dag dat ik en mijn wederhelft gingen trouwen (en dat terwijl de grote broer van het kleine meisje nota bene ons bruidsjongetje was).

Maar het kleine meisje was toen al een grote schat en besloot om, na al het gezaag van haar moeder en mij, toch maar 2 weekjes vroeger tevoorschijn te komen, zodat iedereen volop (nou ja, volop?) mee kon genieten van onze dag.

Dat kleine meisje is een echt madammeke en krijgt van ons dus een sjakoske (of voor wie dat niet kent, een handtas.

Ik maakte het volgens dit patroon en koos stof bij Ikea waarvan ik denk (of hoop) dat ze die wel mooi zal vinden. Ik flockte er ook nog haar naam op met gele flockfolie.
En dit werd het dan: 
Voorkant

Achterkant

Het bolletjes-handvat (dat ik op geen enkel
andere manier  gefotografeerd kreeg)


Het patroon is trouwens een echte aanrader. Op een paar uurtjes stak het helemaal in elkaar.

Prettig weekend nog!

woensdag 20 juni 2012

De grenzen van flockfolie

Ken je dit ?


Weinig tijd hebben en toch nog ergens een cadeautje vandaan moeten toveren?
Denken dat je een geweldig (en vooral tijdbesparend) idee hebt?
Uiteindelijk superveel tijd in dat idee steken en achterblijven met iets dat je eigenlijk niet eens echt goed vindt?

Awel, dat had ik dus gisteren:
De oudste dochter moet vandaag naar een verjaardagsfeestje en had dus dringend een cadeautje nodig.
De jarige in kwestie is verzot op Jip en Janneke.
Ik las ergens dat je op karton ook kan flocken.
Omdat ik vond dat zelf een tasje maken teveel tijd zou kosten deed ik het volgende (en let vooral op hoeveel tijd ik daar dan wel voor nodig had):

  • ik kocht een koffertje in de Blokker (5 minuten rijden)
  • ik kocht leuke Jip en Janneke-spulletjes bij Hema (dichtstbijzijnde Hema, 20 min. rijden)
  • ik ging dan ook maar eventjes naar de markt die daar bezig was om van die overheerlijke wafeltjes te kopen (30 min.)
  • ik zocht een Janneke-tekening op de computer
  • ik zocht een gepast lettertype (wat ik natuurlijk dan juist niet vond, tijd onbepaald)
  • ik sneed alles heel nauwkeurig uit de flockfolie (veel te lang naar mijn goesting)
  • ik zette er mijn strijkijzer op en 

..... deed de plastic laag van het koffertje smelten, de flockfolie plakte overal behalve op het koffertje.
Uiteindelijk pakte ik uit frustratie de lijmspray en plakte het er zo op.

Gevolg: overal lijmresten en opgebrande plastic op het koffertje en de lettertjes hangen schots en scheef.


De mama werd al verwittigd over de grote mislukking, maar haar dochter krijgt het toch, (wat hebben wij nu aan een koffertje met een vreemde naam op?) ik compenseer het wel met wat erin zit.

Conclusie: had ik zelf een zakje genaaid, ik was sneller klaar geweest en het was waarschijnlijk veel beter geweest!

Tot de volgende!


maandag 18 juni 2012

Ikke en de geweldig schaamteloze verjaardag!

Al effe niks meer van mij gehoord hoor ik u denken?

Awel, het zit namelijk zo. Er is hier vanalles gebeurd, maar maar weinig om u te tonen.

Ten eerste: die voetbal! Ik nam mij voor om vanalles te fabriceren terwijl manlief toch maar naar de voetbal keek, maar was duidelijk even vergeten dat ik dat stiekem zelf ook wel graag zie en dus heb ik mijzelf overgegeven aan enkele avondjes ontspannen voetbal kijken. (de ideale afwisseling met de drukke dagen die het einde van het schooljaar met zich meebrengen)

Ten tweede: zoals jullie eerder konden lezen was het vorige week ook mijn verjaardag en het werd er eentje om in te kaderen. Er werd (veel) gegeten, gesauna'd, gefeest , cadeaukes uitgepakt en tot slot ook nog eens op weekend gegaan naar Lille waar ik dan ook nog eens een deel van de cadeau-centjes opdeed aan geweldige boeken, zoals onder andere deze 4 Japanse patronenboekjes. Weet je wat daar zo leuk aan is? Ze zijn namelijk niet in het Japans (mijn Japans is btw niet zo bijster goed), maar in het geweldig begrijpelijke Frans. Dat zie ik al een stuk beter zitten hoor.



En zie eens welke cadeau ik kreeg van mijn  ventje. Jaja, nen overlock. Hijzelf zei "Jaja, na 40 hints had ik de boodschap wel begrepen.", maar toch had ik er niet op durven hopen (deze methode is in het verleden reeds minder effectief gebleken). Met schaamrood moet ik toegeven dat dat geweldig ding nog in zijn doos zit (maar om niet in herhaling te vallen  zie gewoon hierboven hé)

Kortom: ik heb een zalige, maar superdrukke week achter de rug, dus nu tijd voor een beetje rust, mager eten en véél slaap (wat moeilijk wordt aangezien ik mijn geweldig kopkussen in Lille vergat, wie neemt dat nu ook mee op hotel???)

Als klap op de vuurpijl zag ik daarnet dan ook nog dat ik van deze toffe madam  mijn allereerste award kreeg. Alvast nen dikke merci en daarover volgt vast meer!

Au reservoir!

dinsdag 12 juni 2012

Valsspelen

Helaba,

Met jouw goedkeuren ga ik een klein beetje valsspelen. Vorige week plaatste ik een give-away die loopt tot 17 juni, maar ... gisterenavond maakte ik een lijstje met alles wat ik nog moest maken voor het einde van het schooljaar en het zweet brak mij eventjes uit.
Daarom stel ik voor om de give-away te verlengen tot 30 juni. Kan je daarmee leven?

Tot de volgende

zaterdag 9 juni 2012

Tot weerziens-cadeautje

Met rasse schreden nadert het einde van het schooljaar en dat zorgt dit jaar voor nogal gemengde gevoelens.
Andere jaren was er blijdschap, vreugde, hunkering naar de vakantie... (je kent dat wel, allemaal van die leuke gevoelens).

Maar dit jaar komt daar bij dat een heel toffe collega afscheid zal nemen van onze school. Iemand waarmee ik het vanaf mijn allereerste jaar supergoed kon vinden en veel mee moest samenwerken aangezien we samen titularis waren van een klas. Het zal raar doen, zo zonder haar op onze school.

Dat vertrek laten we natuurlijk niet zomaar passeren. Een tijdje geleden zag ze me met deze tas, vond ze zo vrolijk en zei er zachtjes bij "als je nog is wat tijd overhebt, mag je er voor mij ook altijd eentje maken." Ik beet op mijn tong en kon me nog net inhouden om te verklappen dat ik daar in mijn hoofd al een tijdje mee bezig was.

Ik maak niet graag twee keer hetzelfde, dus ik koos een andere tas. Eentje waar ze op haar nieuwe school al haar kaften en kopies in kwijt kan. De collega in kwestie is verzot op boten, varen ..., dus het werd een tas met een maritiem thema.

Ik koos voor de Reversible everyday shopper van Amy Butler uit dit boek. Goede uitleg, maar wel veel stof nodig en veel knipwerk (16 stukken stof werden er geknipt). Ik begon er gisterenavond aan voor een paar uurtjes, vandaag nog een paar uurtjes en hij is al af.
De tas viel wel iets groter uit dan verwacht, maar dan krijgt ze er alleen maar meer in natuurlijk hé.

De stof haalde ik bij Ikea (ik twijfelde nog of die 2 streepjes wel bij elkaar zouden passen, maar ik vind het best geslaagd).

Et voilà:
Voorkant met zak

Achterkant

Binnenkant met zak (ik liet de stof van de zak
zo uitkomen dat je het eigenlijk bijna
niet ziet, behalve van heel dichtbij...

... zoals hier dus)


Ik hoop dat ze er tevreden mee is (en niet teleurgesteld dat het toch niet die andere geworden is) en mij zo toch nog een beetje met zich mee zal dragen... (vandaar ook het "tot weerziens-cadeautje" en geen afscheidscadeautje, maar je weet wel hoe dat gaat hé "uit het oog, uit het hart")

A la prochaine!

vrijdag 8 juni 2012

Werk - babyboom - cadeautjes

Op mijn werk is er precies een kleine babyboom aan de gang (eigenlijk al een paar jaar als ik er zo aan denk), enfin, 3 babietjes dus op nog geen maand tijd!

Vorige week begon ik met het maken van de ontwerpjes en gisterenavond installeerde ik de borduurunit van mijn naaimachine nog is. Een paar uur later waren alle cadeautjes afgewerkt.

En weet je wat het leukste is aan mijn collega's, die maken altijd van die super-dankbare geboortekaartjes waar veel mee aan te vangen is, niet altijd even gemakkelijk, maar voor zo'n mooie kaartjes (en babietjes natuurlijk) heb ik dat graag over.

Cadeautje 1:



de inspiratie haalde ik bij dit superschattige geboortekaartje
 Cadeautje 2:

de inspiratie haalde ik bij dit geboortekaartje

Cadeautje 3 (zonder kaartje, omdat het wel mooi was, maar niet bruikbaar):

Nu rest er mij alleen nog die taak die meestal het langst duurt, het bezorgen van de cadeautjes aan de trotse mama's en papa's.

Je kan misschien nog een beetje inspiratie opdoen voor mijn give-away.
En voor zij die niet weten wat een bavetje is, cadeautje 2 en 3 zijn hier een voorbeeldje van.

Groetjes en een prettig weekend!

maandag 4 juni 2012

50-volgers-give-away [afgelopen]

Jipiejeuj!!!

Ik zag zonet dat de kaap van 50 volgers overschreden werd en zoals beloofd, wordt daar dus een give-away aan gekoppeld.

Bij gebrek aan verdere verbeelding dacht ik iets gelijkaardigs als de vorige keer te doen.

Dus:
De winnaar krijgt een geborduurde (neen, niet zoals de bommakes, maar een iets modernere versie) witte handdoek van 60 x 110 cm. Zij die nog in de baby'tjes zitten of wel een baby'tje kennen dat er heel blij mee zou zijn, mogen ook kiezen voor een wit, geborduurd bavetje.
Je kiest helemaal zelf wat erop komt, laat je volledig gaan!


Hoe kan je winnen?
Reageer op dit bericht door te zeggen wat je verkiest: de handdoek of het bavetje en wat je er graag op zou zien.

Hoe lang krijg je de tijd?
Aangezien ik op 14 juni jarig ben, loopt de give-away tot de zaterdag erna (hopelijk ben ik dan al bekomen van de sprong op tram 3), dus 30 juni 2012, 12 uur 's nachts!

Hoe kiezen we de winnaar?
Een onschuldige hand (hebben we dat hier wel in huis???) zal op de bewuste zondag erna een naam trekken. Volgers verdwijnen 2 keer in de pot, niet-volgers 1 keer. (om het iets gemakkelijker te maken hé)

Wie nog wat inspiratie wil opdoen kan hier terecht. Kijk hier voor het resultaat van de vorige give-away.

Ik ben benieuw wat jullie gaan verzinnen en veel succes allemaal!

Groetjes

zaterdag 2 juni 2012

Maar mama, ik had het zoooo koud!

... daarmee kwam de oudste dochter bijna een jaar na datum aanzetten.

Je moet weten, wij gingen vorig jaar kamperen met onze tent. Niet naar een of ander warm oord, maar naar het Nederlandse Zeeland. 
Ondanks het slechte weer hadden we een supervakantie. Alleen de nachten waren minder leuk. De oudste dochter slaagde erin het hele straatje gedurende enkele nachten wakker te houden met haar "gezangen". Met het schaamrood op de wangen kwamen wij dan 's morgens volledig uitgeput uit onze tent gekropen, terwijl ze er vrolijk achteraan huppelde, zich van geen kwaad bewust.

Enfin, een tijdje geleden besloten we om het er dit jaar toch terug op te wagen en opnieuw naar dezelfde camping te trekken (onder het motto "Het kan toch geen twee jaar na elkaar zo'n slecht weer zijn hé!"), maar eerst werd de oudste dochter aan de tand gevoeld en werd er verwittigd dat ze dit jaar toch echt beter moest slapen. Waarop die kleine schat doodleuk zei: "Maar mama, mijn broek kroop altijd naar omhoog en dat was zo koud!" (had ze dat verleden jaar niet kunnen zeggen???)

Maar dat is een probleem waar ik, nu ik mijn naaimachine heb, iets aan kan doen. Ik besloot om van enkele fleece-dekentjes een "slaapzak" te maken. Ik wou haar geen baby-slaapzak geven en het leek me ook handig als ze er gewoon mee naar de WC zou kunnen stappen, dus daar werd geboren: het slaappak.

Dit was een project waar veel denkwerk aan vooraf ging, want het was het project van de eerste keren: de eerste keer zelf een patroon tekenen (met dank aan het sneeuwpak), de eerste keer met fleece werken, de eerste keer raglan-mouwen, de eerste keer een kap, de eerste keer boordstof ...
Ik was zo dom om er gisterenavond om half 12 nog aan te beginnen, kon dus niet meer stoppen, maar om half 2 was het al af (behalve de gele drukknopen, daarvoor wou ik eerst zeker zijn dat het wel past).

Maar, het is gelukt en ik ben er best content van en de dochter die is nog veel contenter, die wou het al niet meer uittrekken (en zo koud is het nu ook weer niet). En als ik de jongste dochter hier zie rondspringen, denk ik dat ik er zeer binnenkort nog eentje zal moeten maken, maar dan de iets kleinere versie natuurlijk.
De kap is precies een klein beetje te groot,
maar dat is alleen maar lekker warm natuurlijk


Het sneeuwpak dat dienst deed om het patroon te tekenen



 
Kijk, een Engels naad (of een Franse???),
ik kan die nooit uit elkaar houden.

En nu nog 1 ding: natuurlijk hoop ik dat we dat slaappak nooooooit gaan nodig hebben omdat het gewoon fantastisch weer wordt!

Vreemd hoe je in 1 week tijd van zonnehoedjes naar een slaappak in fleece gaat, maar ja, dat heb je in ons land natuurlijk!

Groetjes!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...